رو زدن

از تنها کار که نمیشه گفت ولی یکی از کارایی که بدم میاد روزدن به این و اونه و منت گرفتن از آدمای دور و برم برای گذران زندگیه

که توی این چند سال به لطف چند نفر خیلی برام پیش اومده که این کار رو کنم

راستش من از بچگی دوست نداشتم منت کسی روی سرم باشه

اونم چون همیشه منت یه سری کارا که هیچ وقت دست من نبوده که بقیه انجامش دادن روی سرم بوده

من خود خواسته سعی میکنم منت کسیو به جون نخرم

اما توی این زندگی مشترک بخاطر تداوم زندگی مجبور شدم این کارو کنم

اما کاش تشکر هم میدیدم

جوری با من صحبت میکنن که انکار مسئولیت این زندگی پای منه

با لفظ های ملکه و پرنسس و ................ سعی دارن روح آرمانی منو بیدار نگهدارن که مستقل باشم که تکیه گاه باشم

اما منم آدمم. گاهی کم میارم

گاهی دلم میخواد تکیه بدم به یه آدم محکم

گاهی دلم میخواد بدون در نظر گرفتن کمبود مالی دلمو بزنم به دریا و ولخرجی کنم

اما همه این گاهی ها با تشر زهره آروم بگیر تو نباید دلتو به چیزی خوش کنی به حسرت تبدیل میشه

برچسب‌ها: درد و دل

دل میخری آیا ز من؟ ...